Op vrijdag 24 november aanstaande wordt er een voordracht gehouden door Paul Wesselius
met de titel:
Exoplaneten en de mogelijkheid van Leven elders in het heelal
Klik hier voor de lezing in pdf
Zoals gebruikelijk is deze bijeenkomst van 20.00 tot 22.00 uur in het
Wijkcentrum "Thuis in Overdie" , Van Maerlantstraat 10, 1813 BH Alkmaar.
Toegang voor Metius-leden gratis, voor anderen Euro 6,- .
De studie van exoplaneten is ver gekomen sinds 1995. Toen werd de eerste exoplaneet gevonden door Michel en Queloz. Ik zal beginnen met kort te schetsen hoe exoplaneten waargenomen worden en wat de selectie effecten daarbij zijn. We zouden onze ‘eigen’ planeten nog steeds nauwelijks kunnen waarnemen. De meest voorkomende planetensoort is een planeet tussen de Aarde en Neptunus in qua grootte. Die heeft het zonnestelsel niet!
Bijna alle personen die nu exoplaneten bestuderen (vele duizenden!) hebben als belangrijkste motivatie om exoplaneten te vinden waarop Leven aanwezig is: microben is al mooi genoeg.
Echter, vrijwel alle tekenen van Leven kunnen ook veroorzaakt zijn door niet-biotische processen. Het vinden van Leven zal helaas altijd twijfelachtig zijn. Daarom is het grondig verkennen van vooral Mars zo belangrijk: daar Leven vinden op basis van iets anders dan ons DNA zou een ontdekking van groot formaat zijn.
Een andere manier om met minder twijfel Leven te vinden is het detecteren van een signaal van een andere technologische beschaving. Diverse moderne artikels over dit onderwerp werpen nieuw licht op de zoektocht naar buitenaards Leven.
Paul Wesselius is geboren in 1942 in Amsterdam, heeft daar het Barlaeus gymnasium bezocht en sterrenkunde gestudeerd aan de UvA (toen GU geheten). Hij is in 1967 naar Groningen verhuisd en gepromoveerd bij het Kapteyn Instituut, gebruik makend van gegevens verzameld met de 25 meter radiotelescoop in Dwingeloo.
Van 1973 tot 2005 heeft hij gewerkt bij wat nu SRON Netherlands Institute for Space Research heet, en wel bij de vestiging in Groningen. Hij heeft gewerkt aan de satellieten ANS, IRAS, ISO en Herschel. Van 1994 tot 2004 was hij divisiehoofd van de lage energie astrofysica afdeling in Groningen. Zijn wetenschappelijk werk betrof vooral hete sterren, interstellaire materie en stervorming.